آینده سازان فردای سرزمینم سلام

سپاس خدایی را که خلعت معلمی را بر من پسندید تا قلوب شما را در راهش تسخیر کنم.می خواهم چند جمله ای به یادگار تقدیم نگاه مهربانتان کنم. عزیزانم! در روزگار کم لطفی ها لطف شما شاگردانم پایانی ندارد،چرا که الفبای محبت نقطه ی پایان ندارد.چه خوب است بیاییم پیمان ببندیم که یاد همدیگر را برای همیشه فراموش نکنیم،چرا که یادها فراموش نخواهند شد حتی با اجبارو دوستی ها ماندنی هستند حتی با سکوت. پسران عزیزم! در فکر و ذهن من برای شما جایی هست و بدانید که آینده شمابرای من مهم بوده و هست.

از شما می خواهم بدانید که درس خواندن،خیلی خوب گرفتن،اول شدن و رسیدن به بالاها خوب است اما مقصد نهایی نیست.از شما می خواهم قفل دل و ذهنتان را باز کنید و تمام بن بست ها را بشکنید و بدون منت به همگان عشق بورزید که بی عشق زندگی بی معناست و باید عاشقانه زمین و زمان را در آغوش فکر و دل گرفت و عاشقانه دید و شنید و بوئید و لمس کرد و از هیچ چیزی کدورتی به دل نگرفت و بخشید و گذشت و به دور دست ها اندیشید و دیدتان را باز کرده و لبخند را ارزانی همگان داشته و دیگران را خندانده تا اینکه گریانده و از گذشته درس عبرت بگیریدو درهرحال تلاش کنید و متوجه آینده باشید و برایش برنامه ریزی کنید.

شما کودک امروز هستید و حتما بابای فرداها،اگر گاهی ز بی مهری اوقات شما را تلخ کردم حلالم کنید . تمام سعی من در این بوده که تا جان در بدن دارم وجود نازنینتان را گرامی تر ز جان خویش پندارم.

نمی گویم خداحافظ،نگاهم تا همیشه با شما خواهد بود و شما را چون جان شیرین تا ابد دوست خواهم داشت.

امیدوارم در قیامت بنده و همه شما رو سفید باشیم.

التماس دعا...

کارنامه ی دانش آموز فقط به خود او تعلق ندارد و نتیجه ی تلاش فردی او نیست بلکه به خانواده ی‌ او نیز تعلق دارد .

 هرچه قدر در چهار ماه سال تحصیلی با مدرسه تعامل داشته ایم و از فرزندمان پرسش کرده ایم همان قدر قضاوت کنیم .

به میزان نظارت روزانه و مداوم بر عملکرد آموزشی فرزندمان از او انتظار داشته باشیم تا بار روانی زیادی را بین خانه و مدرسه منتقل نکنیم.

برخورد هوشمندانه ی اولیا با کارنامه در منزل می‌تواند تاثیر مثبت زیادی در آرامش روانی و بهبود کیفیت یادگیری دانش آموزان داشته باشد. .  فراموش نکنید هر کارنامه‌ای سزاوار تشویق است؛ حتی اگر موارد درخشانی هم در آن نباشد و بدانید که این تشویق کردن مهمترین نیاز دانش آموز ماست.

در کارنامه بگردید و دنبال موردی برای آفرین گفتن باشید . بهبود کیفیت درسی و رفع نقاط ضعف بعد از توجه و بزرگ‌نمایی نقاط خوب بسیار کارآمدتر است. 

یادتان باشد کارنامه نمادی از پایان گرفتن یک تلاش در یک مقطع زمانی است و هر تلاشی سزاوار یک خسته نباشید و یک تشکر در انتهای آن است.  کارنامه ی یک دانش آموز فقط به خود او تعلق ندارد و فقط نتیجه ی تلاش فردی او نیست بلکه به خانواده ی او نیز تعلق دارد. به عبارت دیگر محیط امن خانه و حمایت خانواده از دانش آموز نقش مهمی در کسب موارد خوب دارد. باید از خود بپرسیم آیا ما این نقش حمایتی را در خانه به طور کامل برای دانش آموز فراهم کرده‌ایم و سهم خانه در این مورد به خوبی لحاظ شده است و یا نیازمند جبران است؟ مهمترین کاری که در مورد کارنامه باید صورت بگیرد آسیب شناسی موارد کم و جبران آن هاست و بهترین روش برای این کار یک جلسه ی مشورتی با حضور دانش آموز ؛ اولیای او ؛ معلم و مشاور تحصیلی مدرسه می ‌باشد. در این جلسه با ارزیابی نقص‌هایی که در فرآیند یادگیری وجود داشته راهکارهایی برای جبران ضعف های او ارزیابی و تعیین می‌شود. دنبال شارژ روحی فرزندتان باشید نه استرس وارد کردن به او.

دانش آموزان دوست دارند از کسی چیزی یاد بگیرند که انسان استوار و قابل اعتمادی باشد.دانش آموزان از آدم هایی که زود حرف خودشان را عوض می کنند خوششان نمی آید. باید دقت کنید که اقتدار با دیکتاتوری فرق دارد ماکس وبر که یک جامعه شناس است از اقتدار مشروع یا همان اتوریته نام می بره به گفته ی او اقتدار مشروع آن است که گروه معینی از مردم از فرمان معینی که شخص معینی می‌دهند، به رضا و رغبت اطاعت کنند’ اگر ماهم کلاس را یک جامعه در نظر بگیریم یک معلم باید.دارای اراده‌ای باشد که بر اعمال دانش آموزان مؤثر باشد یعنی بتواند فرمان بدهد و دانش آموزان هم گوش کنند . اما باید چکار کنیم تا مارا به عنوان یک معلم مقتدر بشناسند؟

قبل از هرچیز شما باید خودتان را به دانش آموزان اثبات کنید. یعنی آنها بپذیرند که کار شما کار خاصی است و از عهده ی هر کسی برنمی آید .

اگر شما بتوانید خودتان را اثبات کنید ، دانش آموزان شما را قبول خواهند کرد و شما به عنوان یک معلم مقتدر شناخته می شوید. در این مقاله ۹ راهکار ارائه می شود که با عمل به آن ها شما به عنوان یک فرد مقتدر شناخته خواهید شد.

راهکار اول: به مخاطب ثابت کنید که نمی داند. برای این کار از دانش آموزان در همان ابتدای کلاس سوال بپرسید. سوال هایی که آنها را به چالش بکشید. سوال ها را از آسان به سخت تدارک ببینید . با این کار دانش آموزان متوجه می شوند که کسی در مقابل آنهاست که بیشتر از آنها می داند.

راهکار دوم:کمی از خودتان تعریف کنید بهتر از دانش آموزان از سوابق شما آگاه باشند. اگر تالیفی داشتید یا مقام خاصی کسب کرده اید آن را به دانش آموزان بگویید . البته همه چیز را لو ندهید. مقداری از رزومه ی موفق خود را نگه دارید تا در طول سال کم کم به اطلاع دانش آموزان برسانید. اگر هم شانس بیاورید و بدون اینکه شما بگویید . خود دانش آموزان از موفقیت های شما باخبر شوند خیلی عالی می شود.یک راه دیگر هم این است که با یکی از همکاران مثلا مدیر مدرسه هماهنگ کنید تا قبل از اینکه دانش آموزان شما را ببینند. از شما تعریف کند .با این کار دانش آموزان یک تصویر ذهنی خوب از شما دارند و این به شما کمک زیادی می کند.

راهکار سوم: با نهایت ادب رفتار کنید. به این مثال دقت کنید: یک استاد دانشگاه به دانشجوی خودش می گوید: بیا اینجا پسر ! خب این استاد نباید توقع داشته باشد که احترامش در کلاس به صورت کامل حفظ شود. با این کار او حریم خود را شکسته است. حتما دانش آموزان خود را با نام آقا و خانم صدا بزنید. حتی در دوره ی ابتدایی . از کلماتی که ممکن است در شان شما نباشد استفاده نکنید: در همه ی صحبت ها و برخور دها لبخند را هم فراموش نکنید.

راهکار چهارم:تواضع بیش از انداره اقتدار را از بین می برد . منظور اینکه بعضی انقدر تواضع افراطی دارند که دیکر نمی توانند به دانش آموزان نه بگویند این افراد نمی توانند در مقابل خطاهای دانش آموزان بایستند. داشتن فروتنی به اندازه یک اصل اساسی در تدریس است ولی نباید در ان افراط و تفریط کرد. مثلا معلمی که خیلی خیلی متواضع است دانش آموزان به خودشان اجازه می دهند که دور میز معلم جمع بشوند . این جمع شدن باعث می شه معلم نتونه بقیه ی کلاس رو ببیند و حتی ممکنه دانش آموزان از این شرایط سو استفاده کنند و اتفاقات عیجیب و ناخوشایندی در این کلاس رخ بدهد مثل دستکاری کردن دفتر نمره و یا هر اتفاق بد دیگر. واکنش این معلم ها معمولا به این پدیده این است که مجبور هستند ناگهان از جای خود بلند شوند و با دادو فریاد دانش آموزان را سر جایشان برگردانند! اگر همان اول این معلم محترم کمی اقتدار از خودش نشان می داد، می توانست جلوی جمع شدن دانش آموزان دور میزش رو بگیرد و این اتفاقات نمی افتاد. البته روی دیگر سکه هم این است معلم باید شخصیت متواضعی داشته باشد . مواردی که نشان میدهد معلم فرد متواضعی (به مقدار لازم) است.

داشتن ارتباط خوب با دانش آموزان در خارج از کلاس و مدرسه یعنی اگر به صورت اتفاقی دانش آموزان خود را در خیابان دیدید خیلی گرم با او احوالپرس کنید دوم : سعی کنید در سلام کردن پیش قدم باشید و اگر دانش آموزان شما را سلام کردند با نهایت انرژی پاسخ آنان را بدهید.

@Elementary_education

در دوران نوجوانی انجام تکالیف درسی اصل نیست و ایجاد انگیزه و تمایل به تحصیل حرف اول را می زند. در این دوران نوجوان پسر به پدر و نوجوان دختر به مادر نیاز بیشتری دارد تا الگوسازی جنسیتی انجام دهد. گذاشتن وقت برای نوجوان از سوی والدین اهمیت اساسی دارد زیرا در همین اوقات است که نوجوان تلاش می کند با والد هم جنس خود همذات پنداری کند و یا از او الگو بگیرد. آموزش غیرمستقیم هم در همین مرحله آغاز می شود و می توان از تفکرات نوجوان و آینده ای که در ذهن دارد کمک گرفت و به وی یادآور شد که چه گام هایی باید بردارد تا به بهترین شکل به اهدافش برسد. نوجوان باید دریابد یکی از راه های رسیدن به موفقیت ادامه تحصیل است زیرا علاوه بر رشد علمی باید رشد اجتماعی داشته باشد و بتواند طعم استقلال را بچشد و هویت خود را شناسایی کند.

دکتر هاشمیان نژاد

از دست دادن امتیازات: در این روش نوجوان به دلیل انجام ندادن کاری که از او خواسته شده است جریمه می شود. به طور مثال، به پسر نوجوانی که دیر به منزل باز می گردد بگویید:" ساعت 8 در خانه باش، در غیر این صورت برای هر دقیقه ای که دیر کنی به همان نسبت فردا شب باید زودتر به خانه بیایی." جلوگیری از فعالیت های مورد علاقه ی نوجوان(تنبیه تحریمی): در این نوع تنبیه، نوجوان باید سرگرم فعالیتی باشد که مورد علاقه ی اوست تا از طریق توقف آن فعالیت بتوان او را تنبیه کرد. به طور مثال، شما ممکن است پسر نوجوان خود را برای 2 ساعت به تمرین رانندگی ببرید. پس از مدت کوتاهی پسر شما سرعت خود را افزایش می دهد. شما به او می گویید هر بار که سرعت از حد مجاز بالاتر رود 10 دقیقه از مدت تمرین( 2 ساعت) کسر خواهد شد. محروم کردن: وقتی برای انجام رفتاری جایزه ای تعیین کنیم و نوجوان نتواند به آن عمل کند، از جایزه هم خبری نخواهد بود. این خود نوعی تنبیه محسوب می شود.  از چه تنبیه هایی نباید استفاده کرد؟ تنبیه لفظی: دادزدن، ایراد گرفتن، غر زدن و گفتن جملاتی که موجب خجالت و احساس گناه در فرزندتان شود تنبیه لفظی محسوب می شوند. این نوع تنبیه در مورد نوجوانان موثر نیست زیرا آن ها عادت می کنند سخنان شما را نشنیده بگیرند، از یک گوش بگیرند و از گوش دیگر بیرون کنند. همچنین، موجب می شود برخی از نوجوانان دچار کینه شده و از والدین خود برنجند. تنبیه بدنی: کتک زدن و سایر تنبیهات جسمی در این دسته قرار دارند تا نوجوان را از طریق ترساندن، کنترل کنند.

به نظر من تلگرام چیز خوبی است! در تلگرام همه آدم ها خوبند! همه چیزهای خوب و با مزه مینویسند! من فامیل های تلگرام خود را بیشتر از فامیل های واقعی ام دوست دارم. مثلادایی عزت، که به قول بابام، اخلاقش خیلی گند است و زورکی جواب سلام ما را میده، کلی جوک های خنده دار در تلگرام میگذارد و ما را میخنداندعمه اقدس، که چشم دیدن هیچکدام از ما را نداره، یک پا شاعر شده است و مرتب از مهربانی و گذشت حرف میزنه! من نوشته های عمه اقدس را خیلی دوست دارم زن عمو خدیجه، همش از طبیعت و حفظ اون میگه اما مامانم میگه پس چرا پوست پفک رو تو خیابون میندازه! دایی محسن هم حرفای قشنگ واسه حیوونا میزنه و میگه باید به اونها غذا بدیم و نازشون کنیم؛ اما خودم دیدم با لگد یه گربه رو زد !زهرا خانم، همسایه بالاییمون خانم جلسه ای هست و حدیث و دعاهای خوبی توی تلگرام میذاره و همش از خدا تشکر میکنه، اما پیش مامانم که میاد همش شوهرشو نفرین میکنه و غیبتشو میکنه به نظر من بهشت، جایی مثل تلگرام است؛ همه با هم خوبند و حرف های خوب میزنند! وقتی بزرگ شدم میخواهم با یکی در تلگرام عروسی کنم و صبح تا شب با او در تلگرام زندگی کنم! کاش همه بتوانیم با هم در جایی مثل تلگرام زندگی کنیم..

۲۱ نکته ای که مدیر یادگیری باید بداند

در دنیای جدید معلم رفته و مدیریادگیری جای آن نشسسته است. (معلمی به معنای انتقال یکطرفه و منفعلانه اطلاعات و متکلم وحده جای خود را به مدیریت یادگیری به معنای چرخش فعال و منتقدانه و پرسش محور اندیشه). مدیر یادگیری بیش از گفتن باید بشنود. مدیر یادگیری پرسش محور مباحث را پیش می برد. خود می پرسد و مدام مقدمات پرسشهای قدرتمند را فراهم می کند. مدیر یادگیری دانش آموز را ظرف اطلاعات نمی بیند و او را ابژه نمی کند. مدیر یادگیری در مدیریت یاددهی-یادگیری پیش از هر چیز به دنبال خلق شوق و نشاط است. مدیر یادگیری با دانش اموز هم اندیشی می کند و از او می آموزد و به پرسش هایش بها می دهد و پرسشگر و پرسشگری را ارج می نهد و بر صدر می نشاند. مدیر یادگیری هم به زبان دانش اموز بها می دهد و هم به زبان بدنش توجه دارد و خود هم هر دو زبان خویش را برای مدیریت یادگیری بکار می گیرد. مدیر یادگیری از چشمان دانش اموز پیامهای زیادی دریافت می کند؛ پیامهایی مبنی بر تلقی به قبول شدن یا پذیرفته نشدن! پیامهای زنده درباره جذاب و مفید نبودن درس یا نفهمیدن ان یا پیامهای امیدوار کننده و همه این پیامها در جهت گیری های بعدی مدیر یادگیری نقش دارد. مدیر یادگیری، شعار دارد و شعارش بسته به اینکه دانش آموزش چه کسانی اند و در چه مدرسه و منطقه ای اموزش می دهد متفاوت است. ۱۰. مدیر یادگیری برای تحقق شعارش برنامه دارد. مدیر یادگیری هم زیاد "نمی دانم" را به کار می برد و هم تلاش میکند این جمله باشکوه در ذهن و زبان دانش آموز نقش بندد‌. تا به رسمیت بشناسند مرز جهالت و دانایی را. مدیر یادگیری سعی می کند مسئولانه از بازتولید و تکثیر ضرب المثل ها و تعابیر ضد توسعه جلوگیری کند؛ تعابیری مثل " دیواری کوتاهتر از من نیست که.." ؛ " مشکل خودته"؛ "به من چه؟"؛ "فکر خودت باش که..(با دلالت فقط به فکر خود باش)".... ۱۳. مدیریادگیری در راستای تحقق پایدار و حداکثر نواوری به تفاوتهای دانش اموزان توجه دارد و آن را به رسمیت می شناسد. ۱۴. مدیر یادگیری، عقل کل نیست و نه در برابر دانش آموزان که در کنار و همراه آنهاست. ۱۵. مدیر یادگیری، صرفا به مغز و عقل دانش اموز نظر ندارد بلکه افزون بر ساحت ذهن به عواطف، هیجانات، احساسات، خیال، و بالاخره همه ساحات وجودی و کنش های او توجه دارد. ۱۶. مدیر یادگیری تکلیف نمی دهد بلکه حاصل شوق دانش آموز را بطور داوطلبانه در قاب پژوهش و پرسش و پرسشگری به نظاره می نشیند. ۱۷. مدیر یادگیری زندگی کردن را با دانش اموز زندگی می کند و در دل این زندگی ریاضی و علوم و.. آموزش می دهد. ۱۸. مدیر یادگیری اموزش را به و مدرسه و مدرسه را به کلاس تقلیل نمی دهد بلکه محیط آموزشی برای او بزرگتر از کلاس و مدرسه است. ۱۹. مدیر یادگیری چراغ عقل را روشن نگه می دارد تا راه دین به درستی و در ریل بصیرت و به دور از افراطی گری پیموده شود‌ و حیات طیبه را در حیات دینی جستجو می کند و عطش این حیات را در دانش اموز خلق می کند. ۲۰. مدیر یادگیری دانش آموز را عضوی از خانواده خود می داند و چونان مادر دانش اموز را می پروراند و لحظه لحظه نگران و پیگیر رشد دانایی اوست. ۲۱. مدیر یادگیری در کنار مشروعیت دغدغه مقبولیت هم دارد؛ مشروعیتش را مدرک و گواهی هایش و از همه مهمتر دانش و تخصص و مهارتش تامین میکند اما مقبولیتش گره خورده به: جذابیتش، تکنیک های بروزش، پیگیری و هدایت یادگیری، شنیدن و گفتگو، لبخندهای امیدبخشش، دلسوزیش، تصمیم های موقعیت محور او.

بازدید امام جمعه و مدیر آموزش و پرورش شهرستان ساوه از پروژه های دانش آموزان

جاذبه های این فضا منجر شده افراد ساعات زیادی از روز خود را در این فضا گذرانده و تعاملات در این فضا را جایگزین تعاملات با اعضای خانواده و همسالان خود کنند. این موضوع صدمات جبران ناپذیری را به رشد اجتماعی افراد وارد کرده و ساختار زندگی اجتماعی آنان را تغییر داده است. در این مقاله برخی از آسیب هایی که این فضا می تواند به بعد اجتماعی زندگی کاربران وارد کند را مورد بررسی قرار می دهیم. 1-ایجاد نارضایتی های خانوادگی یکی از بزرگترین معضلات اجتماعی که جوامع امروزی به آن مبتلا شده اند، ضعف بنیان خانواده است. بالا رفتن سن ازدواج، افزایش آمار طلاق، سرد شدن ارتباطات عاطفی، نارضایتی از زندگی خانوادگی همگی از مشکلات عمیقی است که دامنگیر خانواده ها شده است. وقتی نگاهی به علل بروز این مشکلات از دیدگاه کارشناسان می پردازیم، می توانیم سهمی را نیز از فضای مجازی مشاهده کنیم. کارشناسان معتقدند استفاده از این فضا نه تنها باعث تغییر شکل روابط میان اعضای خانواده شده؛ بلکه سطح توقع از زندگی مشترک را نیز تغییر داده است. فرزندان به جای برقراری ارتباط با والدین، سرگرم ارتباطات مجازی و سرگرمی های این فضا شده و از ارتباطات واقعی و آموزش های مورد نیازشان دور شده اند. زوجین این فضا را محلی برای اختلافات خانوادگی شان قرار داده اند و به جای استفاده از نظرات کارشناسان، خود را در معرض راهنمایی های غلط مطرح شده در این فضا قرار می دهند. این فضا حتی زمینه را برای روابط نامشروع و خیانت های میان زوجین باز کرده است. این موارد و موارد بسیار دیگر، همگی ناهنجاری هایی هستند که فضای مجازی زمینه ساز آن بوده است. 2-اختلال در شکل گیری هویت نوجوانان هویت یک فرد از سه بعد شخصی، اجتماعی و فرهنگی تشکیل شده است. هویت شخصی، ویژگی های منحصر به فرد یک شخص است. هویت اجتماعی در اثر ارتباط با گروه های مختلف شکل گرفته و متأثر از آن هاست و هویت فرهنگی، باورها و اعتقادات فرد است که از بدو تولد و در اثر تعاملات محیطی در او شکل گرفته است. قرار گرفتن در محیط مناسب خانوادگی، اجتماعی و همسالان منجر به شکل گیری هویتی سالم در یک فرد خواهد شد. سنین نوجوانی، سنینی است که در آن هویت اصلی فرد شکل می گیرد و متأسفانه اکنون اکثر نوجوانان بیشتر وقت خود را در فضای مجازی و در ارتباط با افراد ناشناس در این فضا می گذرانند. این فضا صحنه ای فرهنگی و اجتماعی است که فرد در آن می تواند خود را در نقش های متفاوت قرار دهد و این امر منجر به چند شخصیتی شدن او خواهد گردید. فضای مجازی فضایی است که هویت شخصی و مشخصات فردی قابل پنهان کردن است و قرار گرفتن در نقش های گوناگون به ویژه در سنین نوجوانی منجر به شکل گیری هویت ناسالم و اختلالات شخصیتی آنان می گردد. 3-تعارض ارزش ها از دیگر معضلات فضای مجازی، ورود ارزش ها و فرهنگ غربی به درون خانواده ها و ایجاد تغییر در نظام ارزشی خانواده هاست. نتایج مطالعات صورت گرفته نشان می دهد که حضور بیش از حد در فضای مجازی منجر به کمرنگ شدن فرهنگ ایرانی - اسلامی در درون خانواده ها شده است. این موضوع آسیب های فرهنگی زیادی را به سطح جامعه وارد کرده است. 4-انزوای اجتماعی امروزه در زندگی اجتماعی، فضای مجازی جای دوستان و نزدیکان را گرفته و در حقیقت جایگزین روابط دوستانه و فامیلی شده است. افراد ساعت ها از وقت خود را در فضای مجازی گذرانده و به جای فعالیت های اجتماعی، به فعالیت های فردی روی می آورند. این موضوع افراد را در افسردگی و انزوای اجتماعی فرو خواهد برد، چه بسا خود آن ها از این موضوع آگاهی نداشته و حتی ممکن است آن را تأیید نکنند.

برای دانلود فایل 140 صفحه ای بر روی عکس کلیک نمایید.